Zomaar een CU-stemmer #7: Hetty Zwart-Canrinus
Zomaar een CU-stemmer #7: Hetty Zwart-Canrinus
In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 2022 brengen wij wekelijks een ChristenUnie-stemmer uit onze gemeente in beeld. Deze week is dat Hetty Zwart-Canrinus.
Een mooie winteravond op de Dijk in Dokkum. Het is rustig op straat en haast windstil. De Dokkumer binnenstad is sfeervol verlicht. In één van de prachtige historische huizen woont Hetty met haar gezin.
‘Vandaag was ik thuis met de meisjes. We hebben nog wat boodschappen gedaan, even langs de markt. Mijn man Nico en ik hebben samen een tweeling van 1,5 jaar; Sara en Isa. Ze beginnen nu hun eigen willetje te ontdekken. Dat geeft soms wel wat uitdaging. Ik merk dat deze fase drukker is dan bijvoorbeeld de babytijd, omdat ze toen ook veel sliepen. Maar het is vooral genieten.
Morgen ga ik weer naar mijn werk in De Sionsberg. Hier werk ik op de polikliniek Cardiologie als Echocardiografist. Ik maak echo’s van het hart. Ik werkte al langere tijd op de afdeling Cardiologie als verpleegkundige en kreeg de kans om een opleiding te volgen. Het was een pittige opleiding die in totaal een jaar heeft geduurd. Sinds twee maanden heb ik de opleiding afgerond en kan ik me weer volledig richten op mijn werk.
In het ziekenhuis werk ik veel met oudere patiënten. Ik merk dat het de communicatie ten goede komt als ik tegen hen Fries spreek en zodoende heb ik mijzelf het Fries aangeleerd. In mijn vroege kindertijd woonde ik in Drenthe en Groningen. Maar het grootste deel van mijn leven heb ik in Leeuwarden gewoond. De voertaal binnen het gezin was Nederlands. Maar de familie van mijn moeder is wel Fries. Ik kreeg er dus wel wat van mee en dat heeft het voor mij gemakkelijker gemaakt om de taal op te pikken.
Mijn man Nico had dit koophuis al en na ons trouwen ben ik bij hem in getrokken. Ik woonde op dat moment zelf in de Schepenbuurt in Leeuwarden. De Schepenbuurt is een bijzondere wijk. Gezellig, met veel saamhorigheid. Maar wel een buurt waar de politie geregeld langs kwam.
Het was voor mij niet een makkelijke stap om Leeuwarden achter me te laten. Ik ben eerder getrouwd geweest. Mijn eerste man Ruben is overleden aan Leukemie. De beslissing om de stad en later ook de kerk achter te laten waarin ik zoveel samen met Ruben had opgebouwd viel me zwaar. Het vertrek naar Dokkum voelde als nog een stukje loslaten van Ruben die lange tijd de liefde van mijn leven is geweest. Uiteindelijk won het verlangen om met Nico een nieuwe start te maken. Nu kan ik zeggen dat dit een goeie keuze is geweest. Stiekem vind ik Dokkum ook leuker dan Leeuwarden. Dokkum heeft een dorpser karakter, maar wel met de gemakken van een stad.
Nico en ik kenden elkaar oorspronkelijk van de middelbare school, het Gomarus College. Jaren later kwamen we elkaar tegen in een kerk in Leeuwarden, de City Life Church. We raakten aan de praat en het klikte. En ik voelde al snel dat het meer werd dan een gewone vriendschap. Het verwarde me. Ik was het verdriet om Ruben nog aan het verwerken en het ging me te snel. Ik heb er veel over gebeden of ik wel verder moest gaan in het contact met Nico. Uiteindelijk hebben we beiden toch de overtuiging gekregen dat het goed was om een relatie op te bouwen. Ik zie dat God ons bij elkaar heeft gebracht.
Eerst dacht ik dat er voor iedereen ‘één ware partner’ is. En dat dat voor mij Ruben was. Maar ik bleek ruimte te hebben in mijn hart voor een tweede man. Met Nico in mijn leven zie ik dat er meer ‘de ware’ kunnen zijn. Inmiddels zijn we ook nog gezegend met twee prachtige meisjes. We hebben het heel goed samen.
Waarom ik ChristenUnie stem? Op de eerste plaats omdat het een christelijke partij is. Verder zit de CU het meest in de buurt van waar ik voor sta en belangrijk vind. Midden in de maatschappij en mensgericht.’
