Zomaar een CU-stemmer #2: Douwe Jan Boersma

Foto Douwe Jan Boersma.jpg
ChristenUnie Noardeast-Fryslan
Door Webredactie Noardeast-Fryslân op 12 januari 2022 om 19:09

Zomaar een CU-stemmer #2: Douwe Jan Boersma

In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 2022 brengen wij wekelijks een ChristenUnie-stemmer uit onze gemeente in beeld. Deze week is dat Douwe Jan Boersma uit Burum.

“Half stront, half regenwater. Zo wordt het dialect genoemd wat in Burum gesproken wordt en wat ik thuis ook spreek. Ik ben geboren en getogen in Burum, of eigenlijk Burum-city, als zoon van een hardwerkende beroepschauffeur en een huisvrouw. 

In 2016 werd ik met de onderneming waar ik destijds directeur van was, tweede in de ‘Verkiezing Friese onderneming van het jaar’. Ik baalde ervan dat ik tweede werd, want ik wil altijd winnen. Willen winnen zit in mijn genen. Of het nu gaat om het spelen van een spelletje Risk of Monopoly of zo’n verkiezing. Toen ik de volgende dag dan ook op kantoor kwam en de plaquette aan de muur hing, dacht ik: ‘Is dit het nou?’. Het resulteerde in het besluit om het roer om te gooien. Niet meer alleen maar gaan voor financiële winstmaximalisatie. Maar betekenisvol ondernemen. Daar heb ik over nagedacht en voor gebeden en daar is een mooie nieuwe onderneming uit ontstaan; ‘Opnieuw’ in Buitenpost. 

Als kind namen mijn ouders mijn broertje en mij op zondagmiddag vaak mee in hun auto. Al gauw stond het binnen blauw van de rook, want in de auto werd in die tijd gewoon gerookt. Mijn broertje en ik hadden een klein raampje achterin wat we dan openden om even frisse lucht in te ademen. Ergens wist iedereen in die tijd ook wel dat roken niet goed was, maar hup even het raam open en zo konden we verder gaan met onze gewoonte.

Deze vergelijking gebruik ik voor hoe wij met onze aarde omgaan. We vinden het nog steeds normaal om aldoor maar nieuwe grondstoffen uit de grond te halen. We weten eigenlijk wel dat dit niet goed is, dat we de aarde zo uitputten. We zuigen af en toe wat frisse lucht naar binnen en we gaan weer verder zoals we dat gewend zijn. Maar ik ben ervan overtuigd dat dát aan het veranderen is. Zeker onder veertigers zie ik dat.

‘Opnieuw’ koopt gebruikt kantoormeubilair op en onze houtbewerkers, metaalbewerkers en stoffeerders maken er nieuw meubilair van. De mensen die bij ons werken hebben vaak een afstand tot de arbeidsmarkt. Veel van hen hebben een grote rugzak. Zij hebben stuur nodig, een richting in hun leven. Duurzaam en sociaal gaan hand in hand.

De cultuurwaarden binnen ‘Opnieuw’ zijn: positiviteit, open communicatie en vertrouwen. Dat merken de mensen die bij ons werken. Het zijn de waarden die ik van onze Heer heb geleerd en die ik wil doorgeven. En dat dat lukt hoor ik van nieuwe mensen die bij ons komen werken. Ik geloof dat we op die manier een stukje licht brengen in de organisatie. Ik ben niet iemand die op het werk op een kistje gaat staan om het evangelie te verkondigen. Ik geloof erin dat ons leven een boek is waaruit mensen om ons heen het evangelie kunnen lezen. Dat ik nu middels dit bericht zo naar buiten treedt over mijn geloof is nieuw voor mij, en dat vind ik dan ook best spannend. 

Ik ben open van karakter, praat gemakkelijk en omdat geloof belangrijk in mijn leven is praat ik met medechristenen ook gemakkelijk over mijn geloof. Dat laatste komt misschien ook wel omdat ik al jarenlang meedoe aan gespreksgroepen binnen onze kerk in Burum. In totaal zijn er ongeveer vijf gespreksgroepen, ook voor de jeugd. Best veel voor een dorp van 600 inwoners. De dialoog over geloven vind ik belangrijk. Ik put daar energie uit en heb dat ook nodig voor mijn eigen geloofsopbouw. Daarin zijn gespreksgroepen van grote waarde naast de kerkdiensten. Ik geloof dat in gespreksgroepen ook een toekomst ligt voor de christelijke gemeente. Vergelijkbaar met de eerste christelijke thuisgemeentes in de tijd van de bijbel.

Ik zie het geloof als een anker in moeilijke tijden, waar ik mij aan vast kan houden. Maar ook om mezelf te bewaren voor hoogmoed. Ik ken succesverhalen, maar heb ook genoeg momenten gekend die mij hebben doen inzien ‘doe maar normaal, blijf maar een gewone jongen’. Mijn gezin (mijn vrouw Agnes en drie dochters) helpen mij er ook bij om gewoon te blijven. 

Ik weet van mezelf dat ik dominant over kom, maar mensen die mij goed kennen weten hoe ik ben als mens. Dat die dominantie nooit bedoeld is om mensen te verwonden, maar om mensen op te bouwen. Daarin ben ik oprecht en gedreven.

Ik stem ChristenUnie vanuit de basiswaarden die de partij aanhangt. Dat wil niet zeggen dat ik het altijd met alle standpunten eens ben. Maar globaal gezien passen de waarden van de ChristenUnie goed bij mijn eigen kernwaarden. Daarnaast waardeer ik de duidelijkheid en standvastigheid waarmee de CU naar buiten treedt.”